فهمیدن

امشب احساس میکنم پدرم یکی از نوابغ زندگی منه، فقط تا الآن نمیتونسته حرفاشو بهم حالی کنه. الآن که یاد سکوتاش، یاد نگاهاش، یاد دلهره هاش میوفتم اینا رو میفهمم.

نمیدونم چقدر حقیقت داشته باشه ولی احساس میکنم پدرا خیلی میفهمن ولی اصلا نمیتونن برات توضیحش بدن. فقط منتظر میمونن و امید دارن که خودت بفهمی.

پ.ن: شاید این پست فقط به خاطر آشفتگی ذهنم باشه.